چکیده
وکالت دادگستری ماهیتی قراردادی دارد، لذا دوران مذاکرات بین وکیل و موکل تا رسیدن به نتیجه نهایی که منتهی به قبول وکالت از جانب وکیل و به صورت متقابل اعطای نیابت از جانب موکل می‌گردد را باید دوران پیش‌قراردادی نام‌گذاری کرد. تصور اولیه این هست: تا زمانی که طرفین به توافق نهایی نرسیده‌اند، عقدی محقق نشده و آثاری بر آن مترتب نیست. در حالی که ممکن است در این دوران طرفین به اعتماد رسیدن به نتیجه مطلوب و انعقاد قرارداد احتمالی، اقداماتی را به انجام رسانیده باشند و یا فرصت‌هایی را از دست بدهند که در صورت عدم وجود این تصور، هیچ‌گاه چنین هزینه‌ای را متقبل نمی‌شدند. حال اگر یکی از طرفین پس از پایان مذاکرات بر خلاف تمایلاتی که نسبت به انعقاد قرارداد از خود نشان داده، از ادامه راه منصرف شود و از این جهت زیانی به طرف مقابل وارد آید، طرف زیان دیده حق دارد به وارد کننده زیان رجوع نماید و خواستار جبران خسارت وارده گردد. از این رو در این مقاله قصد داریم دوران پیش قراردادی در عقد وکالت دادگستری و مسئولیت ناشی از مذاکرات مقدماتی را بررسی و تمایز آن را با ارائه خدمات اولیه ای همچون مشاوره و ارائه راهکار حقوقی تعیین نمائیم و نهایتاً مسئولیت وکیل دادگستری در دوران پیش قراردادی و مبنای آن را مورد واکاوی قرار می‌دهیم.
واژگان کلیدی:
مسئولیت وکیل دادگستری، مسئولیت پیش قراردادی، حسن نیت، دوران مذاکرات، اعمال نفوذ ناروا، مسئولیت انتظامی